Saturday, February 17, 2007

Zheli you ren hui shou yingyu ma?

(does anyone here speak Englisch?)

Hier zit ik dan..met een bakje noodles ( ontbijt) met hierin twee stokjes en een blikje koude en hele zoete koffie achter mijn laptop. Af en toe een knal horend van een verdwaald rotje ivm Chinese New Year. Lokatie: National Chengchi University gelegen in Taipei de hoofdstad van Ilha Formosa " beautifull isle" tegenwoordig Taiwan genoemd.

Na vele verzoeken en enkele weken niks van me te hebben laten horen ( ben niet zo'n type die graag in een internet cafe zit als het buiten 30 graden) ,is het er dan eindelijk van gekomen; mijn weblog. In komende verhalen zal ik trachten jullie een beeld te gevens van mijn belevenissen gedurende mijn (studie) periode in Taiwan aan de National Chengchi University ( voor de liefhebbers: http://www.nccu.edu.tw/english/). Voordat ik jullie echter zal vermoeien met mijn Taiwanese culture shock en avonturen, eerst een kort verslag van mijn Thailand reis.

Thailand

Voordat ik aankwam in Taipei leek het mij een mooi idee om nog 2 1/2 week in Thailand door te brengen. ( vlucht naar Tapei had een stop-over op Bangkok).
De aankomst in Bangkok was in een uiterst modern vliegveld dat volhing met banners en gigantische schilderijen en posters van de koning ( erg geliefd en belangrijk voor de Thaise bevolking). Samen Angela en Fedor (mijn reisgenoten) in taxi gesprongen met bestemming Khoa San Road; ( straat vol met backpackers, straatverkopers en taxi's en tuktuks, ...kortom een hoop chaos). Een mooi en betaalbaar hotel gezocht en gevonden ( enige met zwembad op het dak) en s'avonds natuurlijk een drankje( zie foto) gedaan.














Na een dagje tempels en andere bezienswaardigheden( heel veel boedha beelden) te hebben bezocht heb ik een twee daagse ( enigszins toeristische) jungle tour gedaan waarin ik de "bridge over the river Kwai" heb gezien, overnacht heb in een hutje aan de rivier ,olifanten heb gewassen ( erg leuk, zie ook onderstaande foto) en tijgers gezien.











Na terugkomst in Bangkok snel de bus en daarna een boot ( waar je gelukkig niet snel misselijk in wordt...) genomen naar het Zuiden van Thailand ( de eilanden), met als eerste bestemming Kho Pha Ngan.
Op een rustig gedeelte van het eiland hadden we een plek gevonden met een heel mooi en rustig strand. Hier heb ik een een Thaise masage genomen , veel gelachen ( vooral om al die gekke en supervriendelijke Thai, vooral na een aantal glazen drank), moterbikes gehuurd en heerlijk het eiland rondgecrosst. Heel vervelend en totaal onverwachts was dat de befaamde en wereldberoemde full moon party ook plaats vond op dit eiland en omdat wij natuurlijk niet de beroerdste waren, hebben we daar onder het genot van enige buckets aan deel genomen.

Na al deze feestvreugde was het het weer tijd om naar een ander eiland te gaan : Kho Samui. Dit eiland was erg toeristisch en druk, dus de volgende dag de boot genomen naar een supermooi eiland: Kho Tao.

Kho Tao is het duik eiland van Thailand, met op elke hoek van de straat een duikschool. Aangezien ik graag mijn Padi ( open water divers license) wilde halen, leek mij dit de perfecte plek. Eerst een bugalow gezocht en de daaropvolgende dagen kennis laten maken met de onderwaterwereld. Dit was echt super gaaf, het gevoel van vrijheid en de mooie dingen die je ziet.








Ik kwam terecht in een leuke duikgroep, met twee domme, gekke en s'ochtends nog dronken Italianen, een Canadees die twee dagen daarvoor zijn scheiding had geregeld, een Oostenrijkse cameraman; allemaal onder leiding van Neil: een Schot die al 7 jaar op Kho Tao woonde en maar niet weg wilde gaan. Hele mooie tijd gehad en erg veel moois gezien. Het jaarlijkse Kho Tao festival meegemaakt, maar helaas ....na 6 dagen moesten we weer terug naar Bangkok.


De laatste dag in Bangkok mijn maatpak opgehaald( erug chique ding) , het Grand Palace bezocht en gegeten op de hoogste verdieping van het hoogste gebouw in Thailand. De volgende dag in het vliegtuig gestapt naar mijn huidige verblijfplaats.

















Taipei

Op het Chiang Kai-Shek airport werd ik opgehaald door mijn buddy Alan. ( geen echte Chinese naam zou je denken, maar veel Taiwanesen verzinnen op het moment dat ze Engels leren een Engelse naam, de meest fantastische namen kom je tegen zoals bv. Warren ( buddy van Fedor en een fan van Warren Buffet). Alan 35 jaar getrouwd en al 10 jaar werkzaam bij de Citybank, reed mij naar de de dorms op de uni . De kamers in de dorm waren net iets anders dan dat ik thuis gewend was ( 10 m2 , die je met iemand moet delen, Oostblok achtig stapelbed en dito kasten). Na mijn tas in de kamer gelegd te hebben gingen we gelijk de stad in ( samen met Fedor en Louis, een Belg die ook het IMBA programma zal volgen op de Chengchi University) naar de befaamde night markets van Tapei.

Een nightmarket is een verzameling van allerlei kleine stalletjes waar je eigenlijk alles kan kopen en eten. Omdat we veel honger hadden zouden de buddies wel wat lekker voor ons voorschotelen, nou dat hebben we geweten..... stinky tofu ( redelijk vies), chicken ass , milk tea with pearls ( vies), rice noodle soup ( vies), thick goose blood (.....) . Na deze uiterst culinaire avond een aantal biertjes gaan drinken en terug gegaan naar de dorm om de volgende dag Taipei city te verkennen.

Voordat ik verder ga even een opmerking over Taiwanese mensen: deze zijn echt zoooo vriendelijk. Ook al spreken ze geen woord Engels ( en mijn Chinees is ook nog niet echt je van het) willen ze je echt overal mee helpen en groeten je als je voorbij loopt ( is wel anders in Rotterdam) . De mensen die wel Engels spreken zijn heel erg geinteresseerd ( were you from, America? ) en als je bijvoorbeeld meer dan 10 sec naar een plattegrond kijkt, komt er gelijk iemand die dan in gebroken engels vraagt of hij/zij je ergens mee kan helpen. Ik heb bijvoorbeeld ook al allerlei vistekaartjes gekregenvan mensen die ik kan bellen in case of emergency ( if you have emergency you call me!)

Het centrum van Taipei is echt heel erg luxe, vooral rond de Taipei 101 ( daar later meer over) . Omdat wij er westers uitzien ,denken ze dat we veel geld hebben en stappen bv. Gucci en Prada verkopers snel op ons af.
De Taipei 101 is het hoogste gebouw ter wereld ( 101 verdiepingen). Gelukkig kon je hier ook in en we zijn dan ook naar het hoogste punt gegaan, waarvan we een "redelijk" uitzicht hadden op de stad. De 101 ziet er echt heel erg indrukwekkend uit, meer ook vanwege het fet dat de rest van de gebouwen in Taipei niet echt heel erg hoog zijn.

Omdat in Taipei veel gesloten was ivm met Chinese nieuw jaar ben ik samen met fedor, angela, twee franse en een canadees meisjes naar Kaohsiung( plaats in het Zuiden van Taiwan) gegaan. Hier vond een Chinees nieuw jaar festival plaats. Kaohsiung is een havenstad en is net als Taipei erg mooi en luxe.


Ben inmiddels weer in Taipei gearriveerd en ben over mijn eerste culture shock heen. Natuurlijk is het gewoon vreemd en soms irritant dat je geen borden kan lezen,( waar zou deze bus naar toe gaan/ wat verkopen ze in deze winkel?) geen menu kaarten kan lezen en je dan eten krijgt dat je dacht niet besteld te hebben ( en ook nog eens erg vies blijkt te zijn). Mensen niet kan verstaan als ze je aanspreken, mensen die je de hele tijd vreemd aankijken( en dan elkaar aankijken en hard moeten lachen) geen kroeg kunnen vinden ( dat kennen ze niet in Taiwan en dus dan maar een biertje moet kopen bij de 7eleven), 3 verschillende bonnetjes moet halen voordat je ergens voor kan aanmelden( en zo kan ik nog wel even doorgaan)

, maar al met al vind ik het tot nu toe( de vriendelijke mensen, het gewoon een avontuur is om iets te gaan kopen, je elke dag wel wat vreemds mee maakt) echt een supermooie ervaring.

Zal jullie snel weer berichten met waarschijnlijk weer nieuwe en aparte ervaringen ( ga zaterdag naar de verjaardag van de moeder van Alan..)

Tot snel



groeten,

Hugo

p.s. mijn Taiwanese nummer is (886) (0)936772304